50 jaar Sysmex deel 1: Zonder verleden is er geen heden

Posted by Sysmex Netherlands & Belgium on 09/2018

Wanneer je een klinisch chemisch laboratorium binnenloopt en vraagt naar hematologie, urineanalyse of stolling, zul je vaak de naam "Sysmex" horen. Dat is niet altijd zo geweest, want er is altijd een begin. Sysmex, uit Kobe in Japan, staat bekend om zijn hoogwaardige analytische systemen en is inmiddels een multinational met aanwezigheid in 190 landen. In 2018 viert Sysmex zijn 50e verjaardag, een heel bijzonder moment. Tijd om even stil te staan en terug te kijken naar de afgelopen vijf decennia. We gingen terug in de tijd  met onze eigen Jan-Willem Schipper (CEO). Het werd een verhaal over de  veranderingen in de diagnostiek, de kracht van een Benelux-organisatie en vijftig jaar Sysmex.

"De meetsystemen van Sysmex stonden bekend als werkpaarden en dat zijn ze trouwens nog steeds"

"Dat was begin jaren ‘80 als analist van ziekenhuis Rivierenland in Tiel. We werkten toen op het labo met semiautomatische celtellers. We gebruikten dan een diluent om een verdunning van het bloed te maken voor rode en witte bloedcellen, dat waren twee verschillende verdunningen. We mengden die dan in een bekertje en na een bepaalde tijd zette je het bekertje onder een telbuis. Daar kwam een getal uit en dat kon je dan opschrijven. Dat was de manier van cellen tellen op dat moment. Er waren verdunners en telbuizen voor kleine en grote cellen. Trombocyten, reticulocyten en Eosinofielen werden geteld in de telkamer of in een uitstrijkje onder een microscoop. Ik leerde ook een aantal mensen kennen van Sysmex, waaronder Jan Scheepmaker die nog steeds actief is voor Sysmex, maar dan in Japan. In die tijd waren er trouwens niet veel laboratoria die Sysmex hadden."

"Nee, zelfs toen ik in 1988 bij Charles Goffin (voormalig Sysmex) ging werken, waren er nog relatief weinig Sysmex gebruikers. We staan nu voorop, maar dat was toen wel anders. De meetsystemen van Sysmex stonden bekend als werkpaarden, ze deden het altijd." vertelt Jan-Willem lachend. "De wetenschappelijke benadering stond nog in de kinderschoenen. Dat is in de loop van de jaren wel veranderd."

"Toen ik startte bij Sysmex ben ik begonnen met het implementeren van software systemen. Dat was nog heel basic hoor, je koppelde dan apparaten via een lokaal netwerk aan een computer. Dat werd dan weer aan een ziekenhuisinformatiesysteem gekoppeld. Dit was eigenlijk het begin van laboratoriuminformatiesystemen (LIS). In 1992 was de eerste doorbraak op het gebied van hematologie. De introductie van de NE-8000: de eerste volautomatische 5-part diff-analyser. Hier zat ook voor het eerst een close tube sampling feature en een automatische barcodereader bij, het begin van de “postieve monster identificatie”. Daarnaast ben ik begonnen met het leveren van de CA-500 systemen voor coagulatie, daar zaten toen 5 parameters op. Dit hebben we na twee jaar overgedragen aan Dade, het huidige Siemens, dat daarvoor een contract afsloot met Sysmex Corporation."

"Later werd ook de eerste volautomatische reticulocyten counter gelanceerd, dat was de eerste ter wereld. We hebben toen veel "reclame" gemaakt en iedereen vond het fantastisch mooi. Echter, de ziekenhuizen vonden het systeem te prijzig. Ze zagen er de meerwaarde op dat moment nog niet van in. En toen kwam één van de concurrenten met een geïntegreerd systeem van een 5-part diff en reti’s. Een groot succes is het eerste reticulocyten meetsysteem nooit geworden. In 1995 vond het eerste succes plaats met het eerste geïntegreerde hematologie systeem "Sysmex HST" van de NE-8000 (CBC), R-3000 (RET), SP-1 (een systeem dat uitstrijkjes maakte maar nog niet kon kleuren). Daar stond dan ook voor het eerst een pc naast. Later was de Sysmex SF-3000 het eerste Sysmex apparaat met een laser, de meetsystemen daarvoor maakten alleen gebruik van telbuizen. De gevoeligheid en nauwkeurigheid van testen maakte hierdoor een reuzesprong vooruit."

"Het jaar 1999 was een belangrijk moment, het ontstaan van Goffin Meyvis. Dat was door de overname van Meyvis door Charles Goffin. Meyvis was voornamelijk actief in de industriële markt en wij zagen dat niet alleen ziekenhuizen analytische systemen nodig hadden. Zo kregen we topmerken onder ons hoede als Malvern (deeltjesanalyse) en Rion (geluid). Ook had Meyvis al wat kleine activiteiten lopen in België. Dat waren gelijk onze eerste stappen in België. Waar Charles Goffin eerst in IJsselstein en vervolgens zijn kantoor in Tiel had, huisde Meyvis in Bergen op Zoom. Uiteindelijk hebben we besloten om in het midden van de Benelux een kantoor/showroom/magazijn in Etten-Leur te bouwen."

"Vroeger vond iedereen het belangrijk dat men de snelste analyser in huis had.  Waarom weet ik eigenlijk niet meer. De achterliggende gedachte was waarschijnlijk hoe sneller je was, hoe sneller je uitslagen had. Natuurlijk heb je wel een goede basissnelheid nodig, maar het echte besef van turn-around time (TAT) is pas later gekomen. De bottleneck daarvan zit hem vaak in het pre-analytisch traject, de afname totdat het buisje op het lab is aangekomen. Daarnaast was het de uitdaging om zo snel mogelijk de gegevens te autoriseren in een informatiesysteem, het  post-analytisch traject. Het post-traject is inmiddels aardig voor elkaar met verschillende criteria, flaggings, automatisch validaties, etc., maar het pre-traject bleef altijd een uitdaging. De monsters/stalen van prikposten komen bijvoorbeeld in batches binnen op één moment en dan wil je ze zo snel mogelijk wegwerken, bovendien is de kwaliteit van het afnemen van het bloed en het transport naar het laboratorium sterk bepalend voor de kwaliteit van de uiteindelijke resultaten. Daar ligt nog steeds een uitdaging denk ik, één van de ontwikkelingen op dat gebied is GLP, waarbij het monster bijna onmiddellijk na afname automatisch op de track staat."

Binnenkort wordt deel 2 van het interview gepubliceerd. Met daarin het belang van een Benelux organisatie, financiële prikkels in de urineanalyse en de grote doorbraak van de XE-series.